Een mooie ambitie aangestuurd vanuit de overheid: op weg naar een meer duurzame economie waarbij afval bijna niet meer voor gaat komen. Soms kan je ook verbaasd staan kijken bij afvalcontainers van bouwplaatsen: nog perfect bruikbare bouwmaterialen en soms hele installaties worden weggegooid omdat hergebruik lastig is en weggooien dus goedkoper is dan opslaan en ergens anders gebruiken.
Langzaam zie je in de bouw daar verandering in optreden: steeds meer gebouwen worden zodanig ontworpen dat afval zoveel mogelijk voorkomen wordt (bijvoorbeeld door meer te prefabriceren) en dat materialen aan het einde van de levensloop van een gebouw losgeschroefd, gescheiden en hergebruikt kunnen worden. Een beweging die al eerder in gang gezet is onder het gedachtengoed Cradle to Cradle. Nu komen daar nog wat meer zaken bij zoals een materialenpaspoort van een gebouw (hierin worden alle gebruikte materialen benoemd zodat hergebruik in de toekomst makkelijker is) en een daarmee samenhangende bibliotheek van materialenpaspoorten het Madaster.
Een mooi voorbeeld van de potentie voor hergebruik is de woning die we gaan bouwen in Ankeveen: De constructie bestaat uit een combinatie van staal en hout en is op termijn volledig demontabel waarbij de onderdelen dus direct opnieuw hergebruikt kunnen worden. Een betonnen begane grondvloer is nog verplicht, daar valt uiteraard weinig aan her te gebruiken buiten vermalen en gebruiken als puin in diverse toepassingen. Het laat in ieder geval zien dat de wat abstracte term duurzame circulaire economie op klein schaalniveau al heel mooi in te passen is.
